Odnowienie historycznego dziedzińca Zamku w Kieżmarku
Zamek w Kieżmarku, pierwotnie gotycka budowla, o której pierwsza wzmianka pochodzi z 1463 roku, jest jedynym w całości zachowanym zamkiem na Spiszu. Należy do unikatowych zabytków pogranicza polsko-słowackiego i środkowej Europy. Zamek usytuowany jest w samym centrum miasta i dostępny jest dla zwiedzających przez cały rok. Rocznie odwiedza go około 40.000 turystów. Dzieje zamku są doskonałym przykładem spotykania się na pograniczu polsko-słowackim różnych kultur. W XV wieku zamek wybudował Imre Zapolya, jednak wkrótce w 1528 roku twierdza przeszła na własność polskiego rodu Łaskich. W 1571 roku właścicielem zamku stał się Ján Rueber, a w latach 1579-1684 rodzina Thököly, która rozbudowała go w okazałą renesansową rezydencję i dobudowała barokową kaplicę. W 1684 r., podczas tłumienia powstania Thökölyego, zamek zdobyły wojska cesarskie. Gdy w 1702 r. budowla przeszła na własność miasta urządzono w niej warsztaty rzemieślnicze, koszary, szpital. Od 1931 roku w kieżmarskim zamku działa Muzeum Regionalne, które pod swoją pieczą oprócz zamku ma dwie kamienice w centrum miasta oraz basztę stanowiącą fragment dawnej miejskiej fortyfikacji. Zbiory Muzeum obejmują stałe ekspozycje poświęcone Kieżmarkowi i Tatrom, bractw lekarskiego i strzeleckiego, cechów rzemieślniczych i inne.
